อัตราการรอดชีวิตของครอบครัวสามารถช่วยระบุการพยากรณ์โรคมะเร็งไตได้ การพยากรณ์โรคขึ้นอยู่กับระยะและชนิดของมะเร็งและอายุของผู้ป่วยที่วินิจฉัย หากอัตราการรอดชีวิตในครอบครัวสูง โอกาสรอดชีวิตก็ดีและการพยากรณ์โรคก็ดี
อัตราการรอดชีวิตสัมพัทธ์เปรียบเทียบคนในวัยเดียวกันและระยะของโรคกับประชากรทั่วไป กล่าวอีกนัยหนึ่งคือเปรียบเทียบบุคคลที่เป็นโรคนี้กับคนที่อยู่ในประชากรทั่วไป ตัวอย่างเช่น หากอัตราการรอดชีวิตสัมพัทธ์สำหรับระยะหนึ่งของโรคนี้คือ 80% สำหรับผู้ที่เป็นโรคนี้ แสดงว่าผู้ที่เป็นโรคนี้โดยรวมแล้วมีโอกาสรอดชีวิตประมาณร้อยละ 80 อย่างน้อยห้าปีหลังจากที่พวกเขาได้รับการวินิจฉัย…และมีโอกาสเท่าๆ กับคนที่ไม่มีเลย หากอัตราสัมพัทธ์ต่ำกว่า ก็แสดงว่าคนที่เป็นมะเร็งนี้มีอัตราการรอดชีวิตที่แย่กว่าคนอื่นๆ มาก
อัตราการรอดชีวิตสัมพัทธ์สามารถคำนวณได้โดยใช้สถิติประเภทต่างๆ วิธีหนึ่งที่ใช้กันทั่วไปคือการใช้สถิติโดยพิจารณาจากโรคต่างๆ หรือมะเร็งชนิดย่อย วิธีที่สองคือการใช้สถิติที่เปรียบเทียบกลุ่มคนต่างๆ: ผู้คนที่มีอายุต่างกัน ในสถานที่ทางภูมิศาสตร์ที่ต่างกัน เชื้อชาติต่างๆ หรือเพศต่างกัน
มีหลายวิธีที่แพทย์สามารถคำนวณการรอดชีวิตจากมะเร็งชนิดนี้ได้ ตัวอย่างเช่น หากผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งไตแล้วได้รับการฉายรังสี เคมีบำบัด หรือการผ่าตัด แพทย์อาจใช้สถิติตามตัวเลือกการรักษาเหล่านี้ เขาหรือเธออาจใช้สถิติโดยพิจารณาจากข้อเท็จจริงที่ว่าบุคคลนั้นได้รับการรักษาตั้งแต่เนิ่นๆ พอที่จะสงบลงได้หลังจากผ่านไประยะหนึ่ง
สถิติถูกนำมาใช้ในตัวเลือกการรักษาทั้งหมด และยังรักษามะเร็งไตอีกด้วย การรักษาต่างๆ วิธีนี้ได้ผลดีกว่าสำหรับผู้ป่วยบางราย บางครั้งอายุ ระยะ และสุขภาพโดยรวมของผู้ป่วยเป็นปัจจัยสำคัญในการกำหนดประสิทธิผลของการรักษา
บางครั้งแพทย์คำนึงถึงปัจจัยอื่นๆ ในการตัดสินใจเกี่ยวกับกรณีของผู้ป่วย ตัวอย่างเช่น หากผู้ป่วยมี ความหนาแน่นของกระดูกต่ำ และมีอายุมากกว่า 20 ปี แพทย์อาจตัดสินใจว่าควรรักษาเนื้องอกในระดับที่สูงขึ้น ระดับที่ต่ำกว่า เช่นเดียวกับผู้ที่มีประวัติของ multiple myeloma
แพทย์คำนึงถึงสุขภาพโดยทั่วไปและประวัติทางการแพทย์ของผู้ป่วย หากผู้ป่วยได้รับการรักษาด้วยโรคมะเร็งและไม่มีโรคแทรกซ้อนร้ายแรง ผู้ป่วยจะมีโอกาสเป็นมะเร็งกลับน้อยลง สำหรับผู้ที่ได้รับการรักษาโรคมะเร็งและไม่มีความเสี่ยงสูงที่จะเป็นมะเร็ง เกรดที่ต่ำกว่าและ/หรืออายุการใช้งานที่สั้นลงอาจเป็นประโยชน์มากกว่า ก็เช่นเดียวกันกับผู้ที่ไม่เคยได้รับการรักษาโรคมะเร็ง
การพยากรณ์โรคมะเร็งไตที่ดีที่สุดสามารถทำได้โดยการเปรียบเทียบอุบัติการณ์ของผู้ป่วยกับผู้ป่วยในประชากรทั่วไป ด้วยมาตรฐานการพยากรณ์โรคที่เหมาะสมในสถานการณ์ต่าง ๆ หากผู้ป่วยมะเร็งไตมีอัตราการรอดชีวิตสูงควรคาดหวังให้มีชีวิตอยู่ได้ไม่กี่เดือนถึงหนึ่งปี เป็นเช่นนี้มาหลายปีแล้วในผู้ป่วยที่ไม่เป็นมะเร็ง
กรณีของบุคคลจะขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย รวมถึงประเภทของการรักษาที่แพทย์แนะนำ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับการรักษาที่เลือก ผู้ป่วยอาจได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งเซลล์ไตได้เร็วกว่าผู้ที่ไม่ได้รับการวินิจฉัย
สิ่งสำคัญคือต้องจำไว้ว่าการรักษาบางอย่างอาจไม่ได้ผลในทุกกรณี ผู้ที่ได้รับการผ่าตัดหรือการฉายรังสีอาจไม่มีปัญหามะเร็งไตอีกต่อไป
ในหลายกรณี ผู้ที่เป็นมะเร็งนี้สามารถมีชีวิตอยู่ได้นานหลายปีและมีสุขภาพแข็งแรงหลังจากได้รับการรักษามะเร็งบางชนิดแล้ว มะเร็งรักษาได้และหายขาด
